معنی منظومه ای از خواجوى کرمانى
حل جدول
هماى و همایون
منظومه ای از خواجوى کرمانى
سام نامه
اثر خواجوى کرمانى
هماى و همایون
منظومه طویل
منظومه شمسی
منظومه
داستان به زبان شعر
مجموعه اشعاری نسبتاً بلند با موضوعات گوناگون در قالب مثنوی
منظومه ای از نیما
داروک
منظومه ای از جامى
سلامان و ابسال
منظومه ای از حافظ
ساقى نامه
لغت نامه دهخدا
منظومه. [م َ م َ / م ِ] (از ع، ص، اِ) تأنیث منظوم. منظومه. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به منظوم شود. || هر چیز واقعشده در صف و قطار و در نظم. (ناظم الاطباء).
- منظومه ٔ زواهر، رشته ٔ مروارید. (ناظم الاطباء).
|| هر یک از شموس با سیارات و اقمار او. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- منظومه ٔ شمسی، عبارت است از خورشید و عطارد و زهره و زمین و مریخ و مشتری و زحل و اورانوس و نپتون و پلوتون و اقمار سیارات و ذوات الاذنابی که در حول و حوش خورشید درحال سیر و حرکتند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| هر کلام موزون و مسجع و شعر و نظم. (ناظم الاطباء). داستانها و افسانه های بلند که در قالب مثنوی به نظم درآورده باشند مانند منظومه ٔ ویس ورامین، منظومه ٔ وامق و عذرا و...
- منظومه های اهالی پسند، شعرهایی که مردمان دانامی پسندند. (ناظم الاطباء).
فرهنگ فارسی هوشیار
منظومه در فارسسی مونث منظوم: بنگرید به منظوم (اسم) مونث منظوم جمع: منظومات
مترادف و متضاد زبان فارسی
سیستم، مجموعه سیارات، حکایت منظوم
فرهنگ عمید
(ادبی) مجموعهای بلند از اشعاری با موضوعات گوناگون که معمولاً در قالب مثنوی سروده شده،
(نجوم) = * منظومۀ شمسی
(صفت) [قدیمی] = منظوم
* منظومهٴ شمسی: (نجوم) مجموعهای از اجرام سماوی شامل خورشید و نُه سیاره که سیارۀ زمین را نیز شامل میشود،
فارسی به عربی
قصیده، نظام
فارسی به آلمانی
Anlage (n), System (n)
معادل ابجد
1987